Dag 1, wat een reis!

Hej alla!

De eerste Zweedse woorden; hallo allemaal!

Afgelopen nacht om 3.00u begon de reis naar Zweden. Om 4.45u moesten we al aanwezig zijn op het vliegveld. Om 6.10u sluit de gate en om 6.40 vertrekt het vliegtuig. De koffers moesten ingecheckt worden en de douane moest de handbagage controleren.
De koffers die in het ruim gingen, mochten maximaal 15 kg wegen. Vol goede moed ging mijn koffer de weegschaal op…….18 kg. Na kort oogcontact met een klasgenoot van mij besloten we te vragen of we haar en mijn koffer misschien samen mochten optellen.
Dat mocht gelukkig! Nu was het alleen nog spannend hoeveel haar koffer woog.
11 kg, YES! Dat is samen 29 kg dus mijn koffer mag gelukkig mee!
Nadat we alle koffers hebben ingecheckt, zijn we richting douane gelopen.
Riemen, horloges, ringen, armbanden, telefoons, laptoppen en IPod, je hele rugzak wordt binnenste  buiten gekeerd en alles wordt gecontroleerd.
Toen we allemaal ‘’door’’ de douane waren, hadden we nog even tijd om wat winkeltjes  en de toilet te bezoeken.
Een vriendin en ik waren helemaal afgeleid door alle chocolade die we overal zagen liggen.
Kopen? Kopen!
De grootste lol hadden we en in gedachten was die chocolade al 10x opgegeten. Nog even geduld, de mensen voor ons en de caissière waren niet zo snel.
We keken op de klok, 6.05u. NOG MAAR 5 MINUTEN! Dat was even schrikken, met een mooi verzegeld zakje voor de chocolade gingen we driftig opzoek naar de juiste gate.
De vriendelijke, vrouwelijke (FRANSTALIGE?!?!) stem liet nadrukkelijk weten dat de gate over enkele minuten ging sluiten. Ik spreek niet zo goed Frans, maar dat had ik er meteen uit begrepen!! 
Met een beetje paniek en een snelle wandelpas kwamen we uiteindelijk aan bij de juiste gate. We konden mooi aansluiten in de rij die al snel begon te slinken. Nadat ik voor de 4e x op 2 uur mijn ID-kaart had laten zien mocht ik naar het vliegtuig.
Op mijn ticket stond precies  in welke rij en op welke stoel ik moest gaan zitten, ik zat aan het raam!
Zoals ik verteld heb, zijn we van Charleroi naar Kopenhagen gevlogen. We hebben in dit stuk van de reis gelukkig geen vertraging gehad dus we kwamen lekker op tijd aan in Kopenhagen.
Nadat we onze koffers hadden opgehaald, begonnen de meeste magen te knorren.
In Denemarken kun je niet betalen met euro’s, maar moet je betalen met Deense kronen. Die had ik niet dus ik moest de honger maar bewaren voor in Zweden. Snel kaartjes kopen voor de trein en hop naar Zweden.
Vóórdat we naar de trein mochten, moesten we weer onze ID-kaart laten zien. Dit keer was er een strengere controle en duurde deze zeker 2 à 3 minuten per persoon. Dat lijkt misschien heel kort maar laat maar eens iemand 2 à 3 minuten naar je kijken. Dan krijg je het toch wel benauwd en koude rillingen tegelijkertijd.

Eenmaal in de trein, schoot het lekker op. We wisten dat we één keer moesten overstappen. We wisten toen nog niet dat er werkzaamheden aan het spoor waren.
Daardoor moesten we voordat we konden overstappen eerst met de bus naar het volgende station rijden, dat duurde echt super lang.
Na een eindeloze rit, kwam het laatste station dan eindelijk in zicht. Door de busreis hebben we veel langer over de reis gedaan dan gepland. Uiteindelijk kwamen we om 13.00u aan in Kristianstad en hoefden we nog maar 10 minuutjes te sjouwen en te slepen met de zware koffers (beetje mijn eigen schuld was dat wel, want ja 15 kg was natuurlijk alweer een stuk lichter geweest dan 18 kg.).
Blij dat het hostel eindelijk in zicht was, stond ons een grote teleurstelling te wachten.
Openingstijden 14.00-22.00, nog een uur wachten dus. Gelukkig was aan de andere kant van de straat een leuk restaurant met een zonnig terras. Nadat we daar de eerste verfrissing van de dag op hadden gedronken, mochten we dan eindelijk naar onze kamers. Nadat we de kamers op een brugklaskamp manier verdeeld hadden, had uiteindelijk iedereen een matras onder zijn kont en waren de kamers verdeeld.

En nu typ ik jullie dit, ik kon niet langer wachten een blog te schrijven! Ik hoop dat jullie deze blog met veel plezier lezen.
Morgen gaat het echte werk beginnen, dan krijgen we rondleidingen en zelfs Zweedse lessen!

Wordt vervolgd.....

Heel veel lieve groeten,

Rachelle